Een trolleybus is een bus die op spanning rijdt. Trolley is een Engels woord voor wieltje. Daar wordt het wieltje dat de stroom afneemt mee bedoeld. Maar tegenwoordig nemen trolleys stroom af met een sleepstuk. Trolleybussen zijn stadsbussen die worden aangedreven met een elektromotor. En dat gaat zo: Er staat 750 Volt gelijkspanning op de tweepolige bovenleiding. Doormiddel van een trolleystang wordt de stroom afgenomen, en wordt de elektromotor aangedreven. Er zit dus een stang aan de trolleybus, die ervoor zorgt dat de elektromotor spanning krijgt. Die spanning wordt afgenomen met een sleepstuk. Op dat sleepstuk zit een spanningsgeleider, die ervoor zorgt dat de spanning naar de elektromotor gaat. De trolleystang kan niet alleen omhoog en omlaag maar ook van links naar rechts. Daardoor kan de trolleybus in ieder geval 3,5 meter uitwijken aan beide kanten.

Dit kleine stukje koolstof moet ongeveer het belangrijkste stukje werk verrichten. De geleider zorgt ervoor dat de stroom geleider wordt, naar de stang en de stang zorgt er weer voor dat het naar de elektromotor gaat. Dit is een heel belangrijk stukje van de bus, maar slijt jammer genoeg heel snel. Zo 'n geleider moet met goed weer om de dag, maar met slecht weer elke dag vervangen worden.

De trolleybus kan ongeveer net zo hard als een dieselbus rijden. Maar omdat een trolleybus op spanning rijdt, krijgt hij net een beetje meer "kracht", waardoor het toch veel makkelijker rijdt. Helemaal in Arnhem, omdat daar zoveel "bulten" zijn, dan merk je dat de dieselbus er toch iets meer moeite mee heeft als de trolleybus. De maximumsnelheid van de trolleybus is 75 a 80 kilometer per uur. Maar de bussen zijn afgesteld op 60 a 65 kilometer per uur. Daar heeft het verkeer dan ook veel rekening mee te houden. Stoplichten die de trolleybussen onderweg passeren werken altijd in hun "voordeel". Bij het stoplicht zit een soort zender die voor de trolleybus altijd op groen springt.

Een trolleybus is natuurlijk net een tram, en kan ook niet zomaar omdraaien. Vandaar dat de trolleybus aan het einde van zijn route een keerlus maakt. Aan het einde van bijna elke route is zo'n keerlus gebouwd. Op sommige routes is dit niet het geval, maar daar rijden dan trolleys die ook op benzine verder kunnen rijden. Soms gebeurt het natuurlijk ook dat een trolley een afslag moet hebben, in plaats van rechtdoor te rijden. Dan moet de chauffeur goed opletten, hij moet dan namelijk voor de wissel zorgen. Als de bus op een andere baan moet gaan rijden, wordt die wissel vanuit de bus bestuurd door de chauffeur. Op de trolleystang zit een ontvanger, en in de bus zelf zit een zender. Er zit een speciaal pedaal in de bus voor het omzetten van de wissel. Zet de chauffeur zijn/haar voet op dat pedaal, dan rijdt hij door. Als de chauffeur zijn/ haar voet er vanaf haalt, dan gaat de trolley via het  wissel.

De trolleybovenleiding wordt net als de bovenleiding van trams met spandraden naar masten en rozetten in gevels afgespannen. In Arnhem zitten tegenwoordig niet veel spandraden nog aan de huizen vast zitten, maar nu staan er vaak speciale palen waar de draden naar toe gaan.

Op de bovenleiding zitten 2 draden per rijrichting. Het is een heel groot netwerk en ziet er ook erg ingewikkeld uit. De spanning wordt op verschillende punten verdeeld. Dat is erg belangrijk. Want mocht de spanning om wat voor reden dan ook uitvallen, dan mag het niet zo zijn dat meteen het hele netwerk geen spanning meer heeft. Ook als er iets met de bovenleiding aan de hand is, moet de spanning er even makkelijk van af te halen zijn, zonder dat andere routes er last van hebben.